Clematis Bemesttips ... www.clematis.be...

Hybrids: | A - B | C - D | E - F | G - H | I - J | K - L | M - N | O - P | Q - R | S - T | U - W | X - Z |

| Alphabetical listing of our collection |

Welke ziekten en plagen kan men hebben?

Waarom bloeit mijn clematis niet?

Regelmatig krijgen we de vraag waarom een clematis maar niet bloeien wil. Meestal is dit te wijten aan een verkeerde snoei. Indien uw clematis montana gesnoeid werd in het vroege voorjaar, dan heeft u de bloei weggesnoeid. Nu is dit geen onoverkomelijk iets, indien hij nadien op het juiste moment wordt gesnoeid zal hij weer normaal gaan bloeien. Kijk dus eens na wanneer juist uw clematis moet gesnoeid worden omdat niet alle clematissen op het zelfde tijdstip of op dezelfde manier dienen gesnoeid te worden. Ook kan het zijn dat je clematis veel te veel meststoffen heeft gehad. Dit kan je bijvoorbeeld merken als je een heel goede groei hebt. Hij geeft dan heel mooi en veelvuldig blad en nieuwe stengels maar geen bloei. Overbemesting kan dus even slecht zijn als geen bemesting. Indien je clematis te dicht tegen een muur is aangeplant kan het zijn dat hij op een te droge plaats is aangeplant. Meestal is de kwaliteit van grond niet echt goed en is het er zeer droog daar er geen regenwater op deze plekken kan komen. Mocht dit zo zijn, geef extra water en zorg dat je plant niet uitdroogt en verplant hem in het late najaar (vanaf november) tot in het vroege voorjaar (eind maart). Soms kan het voorkomen dat je plant besloten heeft dit jaar niet te bloeien en zal hij het jaar nadien zich terug hernemen.

Clematis wordt zoals andere planten als eens getroffen door ziekten en plagen die andere planten ook kunnen treffen. Gelukkig zijn deze gemakkelijk te bestrijden met eventueel een chemisch produkt dat je bij je plaatselijke handelaar kan kopen.

Verwelkingsziekte:

De verwelkingsziekte is enkel van toepassing bij grootbloemige varieteiten, deze uit de sectie patens en jackmani. De variëteiten uit de andere sectie's zoals, viticella, texensis, alpina, tangutica, macropetala, orientalis, montana, heracleifolia, ... zijn niet vatbaar voor deze ziekte en bieden dus een zeer goed alternatief wanneer je met deze schimmel zou geplaagd worden.

Heel wat problemen kan er veroorzaakt worden door de Phoma clematidina. Wanneer deze schimmel je plant treft dan is het alsof je plant verwelkt en daarom ook de verwelkingsziekte genoemd. Tijdens het groeiproces kan je plant in topconditie staan te groeien en plots de dag erna kan hij staan treuren alsof hij alle kracht heeft verloren en helemaal uitgeput is. De krachtige groeistengels hangen slap, zelfs in de bloemknoppen die er zich reeds hadden gevormd is er geen leven meer te bespeuren. Je zou denken dat de plant haast onderaan werd afgesneden en daardoor helemaal aan het uitdrogen is en dit kan zelfs in één nacht tijd. Dit wordt echter veroorzaakt door de schimmel die ervoor zorgt dat de sapstroom wordt afgesloten. Meestal dringt deze schimmel de plant binnen langs de wortel of langs beschadigde delen van een stengel. Mocht deze schimmel je plant getroffen hebben kan je best de stengels direkt tot bijna op de grond terugsnoeien. De plant zal dan, indien hij dieper werd aangepland, zijn groei hernemen. Meestal zien we dat de schimmel dan weer toeslaat juist voor de bloeiperiode, maar je hebt altijd een waterkansje dat hij er weer helemaal bovenop kan komen. Mocht de schimmel zich dan voor een tweede keer manifesteren kan je de plant best opgraven en verbranden. Gooi hem zeker niet bij de composthoop om verdere verspreiding van de schimmel tegen te gaan. Plant op deze plek zeker geen grootbloemige clematis meer aan maar kies voor een clematis uit andere sectie's zoals hierboven geschreven en daarbij zijn zeker de variëteiten uit de viticella sectie aan te raden daar deze een lange en uitbundige bloeiperiode kennen van het midden van de zomer tot bijna de eerste vorstperiode aanbreekt.

Oorwormen:

Deze kleine belagers komen vooral voor wanneer clematissen tegen een oude muur of afsluiting groeien. Meestal beschadigen de oorwormen de bloemknoppen en bladeren gedurende de nacht door er kleine gaatjes in te boren of gaten uit de bladeren te eten. Je kan kiezen voor een chemische bestrijding maar een doeltreffend truukje uit de oude doos is ook zeer effectief. Door een stenen bloempotje te vullen met stro en omgekeerd tussen de plant te hangen kan je ze gemakkelijk vangen tijdens de nacht en tijdens de dag verwijderen.

Bladluizen:

Deze kunnen de nieuwe groeischeuten en bloemknoppen stevig misvormen wanneer ze masaal aanwezig zij gedurende het voorjaar. Je kan hier beter kiezen voor een goede en snelle behandeling met een chemisch produkt dat je kan vinden bij de plaatselijke handelaar.

Witte vlieg:

Clematissen die in kassen groeien kunnen al eens belaagd worden door de witte vlieg. Voor planten die buiten groeien is de kans zeer klein dat ze hierdoor worden getroffen. Meestal kan je de kleine witte gevleugelde vliegjes vinden aan de onderkant van het blad wanneer de temperaturen hoog oplopen en er een vrij droog klimaat heerst. Het blad wordt dan erg plakkerig. Je kan kiezen voor een chemische bestrijding maar er is nu ook een biologische oplossing door een parasiterende wesp uit te zetten.

Vogels:

In het voorjaar kunnen bloemknoppen van de montana en de alpina al eens geplukt worden door vogels. Meestal zijn het er maar enkele en vormt het geen echt probleem om tegen op te treden.

Muizen:

In het begin van de lente kunnen muizen de stengels tegen de grond af bijten om deze te gebruiken om hun nest mee op te bouwen. Ze kunnen zo zorgen voor een natuurlijke snoei maar wanneer ze het te bond maken kan je kiezen om valletjes ui te zetten.

Konijnen:

Alhoewel zij niet echt geïnteresseerd zijn in de clematis kunnen ze toch heel wat schade aanrichten door het graven van hun pijpen juist onder of naast uw clematis. Mocht je er door getroffen worden kan je een gaas of net onder je clematis mee ingraven of een buis plaatsen boven over de stengels.

Slakken:

In het voorjaar vormen de nieuwe scheuten een delicatesse voor slakken. Ze schaven de nieuwe grondscheuten af en zorgen in somige gevallen voor het uitvallen van uw clematis. Je kan kiezen om een "slakkenwal" aan te leggen rond de voet van je plant met scherp materiaal waar ze niet overkruipen, bv gemalen lavasteen. Je kan ook kiezen om een pot met bier in te graven, of een appelsienschil te leggen om de slakken zo te vangen. Ook bestaan er korrels die je kan strooien die bij het opeten een korte dood veroorzaakt bij de slak, maar denk erom dat ook andere dieren hiervan het slachtoffer kunnen worden. Je kent vast nog wel andere truuks om de vraat van slakken tegen te gaan. Vermijd in ieder geval het gebruik van dakpannen of gebroken of halve potten om de voet van de clematis te beschermen. Dit biedt juist een schuilplaats voor de slak overdag en heeft juist het tegenovergestelde effect, het bevordert de uitdroging door opwarming en verhindert het regenwater om bij de voet te komen. Gerbuik dus liever een vaste plant of bodembedekker.

Spint:

Meestal worden planten enkel onder glas hierdoor getroffen, maar op zeer warme, droge zomerdagen zou dit toch eens een probleem kunnen vormen. Draai het blad om en je ziet kleine minuscule rode spinnetjes lopen en is heeft de bovenkant van het blad bruine vlekken en is het lichter van kleur. Het zorgt voor misvorming van blad en bloem. Je kan hier beter een chemisch sproeimiddel gebruiken om deze aantasting te controleren en te verwijderen.

Meeldauw:

Sommige clematissen hebben last van meeldauw. Een witte poeder is dan te vinden op bladeren en bloemknoppen en geeft een lelijk zicht. Je kan ook hier best kiezen voor een chemisch sproeimiddel en mocht je ook de rozen een behandeling moeten geven, vergeet dan nooit even je clematis mee te behandelen dit ter preventie.

Hybrids: | A - B | C - D | E - F | G - H | I - J | K - L | M - N | O - P | Q - R | S - T | U - W | X - Z |